Bezemer-Cnudde-Raes: 33ste eindplaats bekroont een quasi feilloze wedstrijd 18.01.2009: Het avontuur eindigt waar het twee weken geleden begon: in de Argentijnse pampa’s. Nog één keertje de concentratie behouden op de snelle pistes richting Buenos Aires… en het feest kan beginnen!

BEZEMER-CNUDDE-RAES     (MAN TRUCK F2000 / # 528)


ZATERDAG 17 JANUARI: 
14de etappe: Cordoba – Buenos Aires
Verbindingsrit: 224 km - Chronorit: 227 km – Verbindingsrit: 341 km – Totaal: 792 km

Het avontuur eindigt waar het twee weken geleden begon: in de Argentijnse pampa’s. Nog één keertje de concentratie behouden op de snelle pistes richting Buenos Aires… en het feest kan beginnen!

Na een ‘reëel gevecht’ van 95h16’58” tegen de chrono (de 104 strafuren even buiten beschouwing gelaten) en na 9547 kilometers, werden Cor Bezemer, Daniël Cnudde en Geert Raes zaterdagnamiddag in Buenos Aires als 33ste – op een totaal van 52 trucks - geklasseerd in de 31ste editie van de Dakar. In de slotrit, waarin zij uiteraard geen risico’s meer namen en ‘aankomen’ de enige opdracht was, pakte de MAN equipe nog de 22ste plaats.

“Wat een sfeer”, glunderde Cor op weg naar de Argentijnse hoofdstad. “In die laatste chronorit had je zelfs geen roadbook nodig. Je moest gewoon maar het publiek volgen… want we reden ruim 200 km lang compleet tussen een dikke mensenhaag door... Het doet je wat en je weet dat zo iets in Europa onmogelijk is. Ik vraag me af wat dat zondag, op de slotceremonie in het stadscentrum, wel gaat geven…”

Al had Cor Bezemer voor zijn 16de deelname aan de Dakar misschien op een iets betere eindklassering gehoopt, toch is hij best tevreden over de wedstrijd. “Op technisch vlak is het een perfecte wedstrijd geworden”, verklaart Cor. “We hebben niet één probleem moeten oplossen, zelfs geen lekke band gehad. Het enige wat we tegenkwamen was onze uitschuiver in de 12de etappe toen de truck op zijn zijde ging. Met deze nogmaals dank aan het Oostenrijkse team van Peter Reif dat ons weer vlot trok! Zonder hen hadden we de finish niet gehaald.

Welk is je conclusie wanneer je de ‘Afrikaanse’ Dakar vergelijkt met deze in Zuid-Amerika?

“Aanvankelijk stond ik erg sceptisch tegenover de race in Argentinië en Chili. De Dakar was voor mij synoniem met Afrika. Maar ik wou het dan toch wel eens persoonlijk ervaren en nu kan ik alleen maar besluiten dat dit een enorme meevaller was.

Vooral het enthousiasme en de discipline van de toeschouwers vormden de basis van het succes! Qua pakoers is dit vergelijkbaar met wat we in Afrika voorgeschoteld kregen”.

Toch werd het jullie hier soms ‘onmogelijk’ gemaakt?

“Voor de trucks was het sommige dagen inderdaad gewoon onmogelijk om het parkoers af te leggen. Dit parkoers was geconcipieerd voor auto’s en motoren, maar niét voor trucks. Men heeft vergeten dat, na de doortocht van enkele honderden moto’s en auto’s het parkoers zo kapot gereden is, dat de trucks – behoudens enkele échte race trucks – zich hier geen weg kunnen door banen. Een duidelijke inschattingsfout van de organisatie”

Met de annulering van een gedeelte van de etappe vaak als gevolg…

“Ook dat is een organisatorisch minpunt. Eens de toprijders voorbij waren, werd de rit voor de andere deelnemers inderdaad simpelweg geannuleerd… Niet fair, zou ik zeggen. Ook de manier waarop het roadbook opgesteld was en er vaak een loopje genomen werd met de klassering, waren niet zo bijzonder te noemen. Neen, we hebben op het organisatorische vlak al betere Dakars gekend. Iets wat ook andere rijders zullen beamen”.

Toch komen jullie tevreden naar huis?

“Uiteraard! Het zou verkeerd zijn te denken dat we nu ontgoocheld terugkeren. Wat ik zonet als minpunten aanhaalde, heeft betrekking op de organisatie. Als we onszelf moeten evalueren, zijn we een heel stuk positiever. Zowel Daniël – die zijn 15de Dakar betwistte – als Geert – die hier zijn vuurdoop kreeg – zijn immers voluit enthousiast over onze eigen koers.

Twee weken lang hebben we samen lief en leed gedeeld en waren we als één team onder weg. Ook dat is niet altijd evident, maar na al die jaren zijn Daniël en ik perfect op elkaar afgestemd en Geert heeft zich daar even perfect in geïntegreerd. Dan kan het toch alleen maar mooi geweest zijn…”
.

- Willy Weyens, also photos -