Team Bezemer beëindigt de Dakar met absolute voldoening 20.01.2013: Team: Cor Bezemer – Daniël Cnudde – Jan Van Der Vaet Truck: MAN TGA 18.480 4x4 Startnummer: 534

Team: Cor Bezemer – Daniël Cnudde – Jan Van Der Vaet

  Truck: MAN TGA 18.480 4x4              Startnummer: 534            www.teambezemer.com




28ste algemeen en 3de standaardtruck: mensen en machine matchten perfect !


Eindstand 35ste Dakar:  28ste algemeen / 3de in de klasse Standaardwagens



Overgelukkig over het behaalde resultaat. Dat is het minste wat je kan zeggen over de emoties die Cor, Daniël en Jan vanmiddag bij het eindpodium van de Dakar in Santiago voelden. 28ste algemeen is mooi, de 3de plaats bij de standaardwagens is zo mogelijk nog mooier.


En het feit dat zowel de mensen als machine in de voorbij twee weken perfect op mekaar waren afgestemd, is misschien nog wel hét summum van tevredenheid. Voor het Antwerps - Oost-Vlaamse Team Bezemer is de Dakar absoluut geslaagd…


Welk een verschil met 2012 toen de MAN ploeg net voor de rustdag aan de kant moest. Een gekwetste Cor Bezemer die toen meteen stelde: “Het is mijn laatste Dakar geweest”. Vandaag kan diezelfde Cor alleen maar glunderen. “Er is niets fout gelopen. De truck deed het perfect, we zijn niet vast gereden, er was een perfecte symbiose in de wagen. Ik ben dus absoluut tevreden”.


Cor Bezemer heeft er nu 20 Dakars op zitten en kan de evolutie in de rally raid dus best inschatten.


“De Dakar anno 2013 is in niets meer te vergelijken met hetgeen we vroeger in Afrika reden. Toen was het nog een  avontuur, waar amateurs als wij nog een plaats hadden. Nu zijn we duidelijk in de minderheid. Een uitstervend ras… De teams die aan de kop rijden, sleutelen elke avond makkelijk 5, 6 uur aan de truck om de volgende morgen weer optimaal  aan de start te kunnen komen.


Wij moeten alles zelf doen; wat we kapot rijden, moeten we ook zelf herstellen. Daarom dat we behoedzaam rijden. De achterstand die we als 28ste hebben, is in die zin dan ook te verwaarlozen. En het duinenparcours in Zuid-Amerika: duidelijker moeilijker dan in Mauritanië”.


Meer dan wie ook is Cor Bezemer, als bezieler van het team, zich bewust van de noodzaak van een goede voorbereiding op een wedstrijd als deze.


“Daniël en Jan hebben in het tussenseizoen een perfecte technische voorbereiding van de MAN gerealiseerd. Het blijkt dat de keuze die we gemaakt hebben om het vermogen te reduceren en met andere velgen te rijden, een juiste keuze was. De combinatie van die twee innovaties heeft tot dit resultaat geleid”.


In de voorbije dagen kon Cor het belang van het teamwork niet genoeg onderstrepen. Ook nu nog herhaalt hij: “Daniël is een topper in het rijden. Hij beheerst de truck volledig, vooral ook omdat hij het belang van de mechaniek altijd in zijn achterhoofd houdt. Nooit iets ‘forceren’. We hebben dan ook niet één technisch probleem gehad.


Onze remmen zijn nog dezelfde als deze bij de start. Eén lekke band en één band uit voorzorg vervangen: tot daar de balans van de ‘interventies’… En Jan, die zorgde er iedere avond voor dat alles een grondige inspectiebeurt kreeg. Preventief werken heeft zo zijn belang. Daarnaast heeft hij zich ontpopt als een gewaarde assistent in het navigeren”.


Daniël Cnudde, een routinier van ook al 18 Dakars, blikt met absolute tevredenheid terug op de voorbije twee weken. “Ik zou durven zeggen dat dit misschien wel mijn makkelijkste Dakar geweest is. We zijn immers overal perfect door geraakt, nooit vast gezeten of de zandplaten moeten uithalen. En dat komt omdat we doordacht gereden hebben en de snelheid werd aangepast aan de omstandigheden.


Alleen zo boek je resultaten. Die 28ste plaats is mooi, maar die bronzen medaille in de T1 Standaardcategorie (op 2u08.43 van de Nederlander Stam), dat is pas een opsteker ! Het resultaat ook van vele nachten wakker liggen in het tussenseizoen. Constant bezig zijn met hetgeen we moeten en kunnen verbeteren.


Uiteindelijk was het denkwerk in september achter de rug; toen zijn we aan de opbouw begonnen. Vandaag bewijzen we als klein team hoe belangrijk de samenwerking wel is; alles moet op mekaar afgestemd zijn en dan lukt het ook voor ons amateurs. Zelfs wanneer het parcours alsmaar zwaarder wordt gemaakt… Kwestie van de mechaniek dan gaaf te houden”!


Kan het anders dat ook Jan Van Der Vaet zich een gelukkig mens voelt ? “Wat een verschil met vorig jaar, toen ik inderdaad ontgoocheld was wanneer we moesten opgeven. Maar ik begreep al vlug dat ik misschien wel de volgende kon zijn  die aan de ongewilde basis ligt van een opgave.


Dus, zand erover en op naar de volgende, heb ik toe gezegd. En ons vooral goed gaan voorbereiden op deze editie. Die voorbereiding heeft er voor gezorgd dat we niets kapot hebben gereden. En dus heb ik eigenlijk een ‘rustige’ Dakar achter de rug. Vaak kon ik, na de inspectie van de truck, zelfs 7 uur slapen vooraleer de volgende opdracht er weer aan kwam. Een luxe!




Slechts één keertje heb ik tot 3 uur ’s nachts moeten doorwerken… Fysiek is het dus een echte meevaller geworden, te meer ook omdat we altijd op tijd in het bivak aan kwamen en nooit bij nacht hebben moeten rijden. Dat scheelt een flink stuk in je recuperatie. Daniël heeft al gezegd dat we de lampen van de truck maar beter kunnen verkopen; we hebben ze niet echt nodig gehad…


En had ik dus tijd om een nieuwe ervaring op te doen: Cor assisteren bij de navigatie. Wat een belevenis… Want het navigatieplaatje moet perfect kloppen. Ben je meer dan 100 meter van een Way Point verwijderd, dan heeft dat zo zijn gevolgen in het klassement. Wat een voldoening om ook hierin mijn bijdrage geleverd te mogen brengen”…

 

 - Gilbert Vannutte,  photos Willy Weynes